Στο τραπέζι πάλι το άρθρο 24…

 

forestΗ αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος εισέρχεται και πάλι στην πολιτική ατζέντα. Προ εβδομάδος, ο κ. Αντ. Σαμαράς σε ομιλία του «για τα θεσμικά και το Σύνταγμα» από το Ναύπλιο τάχθηκε υπέρ μιας αναθεώρησης που θα διευκολύνει την αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας, ανοίγοντας τη συζήτηση για το ισχύον καθεστώς προστασίας των δασικών εκτάσεων.

Η πρότασή του θα βρει ένθερμους υποστηρικτές ανάμεσα σε όσους πιστεύουν ότι η συνταγματική προστασία των δασών είναι «γραφειοκρατικά» ανελαστική και εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη. Αλλά και εξίσου ένθερμους πολέμιους, ανάμεσα σε όσους υποστηρίζουν ότι η αναθεώρηση του άρθρου 24 θα μπορούσε να δικαιώσει καταπατητές δημόσιας περιουσίας και να οδηγήσει στην απώλεια δημοσίων εκτάσεων και καταστροφή πολύτιμων οικοσυστημάτων.

«Πρέπει να αναθεωρηθεί το περίφημο άρθρο 24, ώστε να περιφρουρηθεί καλύτερα το περιβάλλον και να αντιμετωπιστούν ακραίες καταστάσεις που εμποδίζουν σήμερα την αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας ενός απλού ανθρώπου, όσο και της περιουσίας του Δημοσίου. Και να ενισχυθεί έτσι και η γεωργία και η κτηνοτροφία, αλλά και να ενισχυθεί και η ίδια η δασική προστασία», ανέφερε στις 16 Ιουνίου ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Η ίδια πρόταση είχε τεθεί από τη Νέα Δημοκρατία το 2006-2007, αλλά και κατά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις συνάντησε ισχυρές αντιδράσεις και δεν προχώρησε.

Με ποιο τρόπο, λοιπόν, εμποδίζει το άρθρο 24 την οικονομική ανάπτυξη; «Η εφαρμογή του άρθρου 24 και στη συνέχεια η ερμηνεία του από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας δημιούργησε παράλογες καταστάσεις», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο κ. Δημήτρης Χατζημιχάλης, πρόεδρος της Ενωσης Οικοδομικών Συνεταιρισμών. «Η άποψη του ΣτΕ είναι ότι τόσο το δάσος, όσο και η δασική έκταση δεν μπορεί να αλλάξουν ποτέ χαρακτήρα, ακόμα κι αν πρόκειται για μια έκταση άγονη, με άγρια χαμηλή βλάστηση. Ετσι “καταδίκασε” μεγάλες δημόσιες εκτάσεις να παραμένουν άχρηστες, χωρίς να μπορούν να αξιοποιηθούν οικιστικά – για παράδειγμα στην παραλιακή ζώνη της Αθήνας έως το Σούνιο ή στα Κυκλαδονήσια. Και οδήγησε τον κόσμο στην οικοδόμηση των γεωργικών εκτάσεων, που τόσο τις έχουμε ανάγκη. Κατά την άποψή μου, πρέπει να επιτραπεί η αλλαγή της χρήσης των δασικών εκτάσεων χάριν δημοσίου συμφέροντος. Το σημερινό καθεστώς φέρνει στην πράξη το αντίθετο αποτέλεσμα, αρκεί να δει κανείς πόσο έχουν αυξηθεί οι δασικές πυρκαγιές από τη δεκαετία του ’70 έως σήμερα».

«Ο ισχυρισμός ότι η προστασία του περιβάλλοντος εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη είναι λανθασμένος. Πιστεύω ότι οι αποφάσεις του ΣτΕ ξεκαθαρίζουν το θολό τοπίο για τις επεμβάσεις στον φυσικό χώρο, εξασφαλίζοντας έτσι τους επενδυτές και εμποδίζοντας όσους αυθαιρετούν», λέει στην «Κ» ο διευθυντής της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. Σύμφωνα με τους δασολόγους και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι δασικές εκτάσεις συχνά αντιμετωπίζονται με απαξιωτικό τρόπο, ως υποδεέστερης αξίας.

Η οικολογική αξία
«Οι δασικές περιοχές, που καλύπτονται από αραιά δενδρώδη ή θαμνώδη βλάστηση έχουν συχνά μεγάλη οικολογική αξία. Γι’ αυτό συχνά φιλοξενούν τύπους οικοτόπων που προστατεύονται από την κοινοτική νομοθεσία, καθώς και βιοτόπους απειλούμενων ή/και ενδημικών ειδών. Σε κάθε περίπτωση, εκτιμώ ότι οι πιέσεις που ασκούνται για την αναθεώρηση του άρθρου 24 θα εντάξουν πολύτιμα οικοσυστήματα στο παράλογο χρηματιστήριο οικοδομικού βιασμού της ελληνικής γης. Αλήθεια, πώς θα μοιάζει η Ελλάδα αν πίσω από κάθε παραλία, πάνω σε κάθε πλαγιά και βράχο απλώνονται παραθεριστικοί οικισμοί, τουριστικά συγκροτήματα και βιομηχανικές εγκαταστάσεις;».

Ποιες είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 24; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να επιδιωχθεί η αλλαγή του ορισμού του τι είναι δάσος και δασική έκταση, καθώς αυτό θα ακύρωνε όλη την προσπάθεια σύνταξης δασικών χαρτών, τη στιγμή που είναι μνημονιακή υποχρέωση. Μια δεύτερη «κόκκινη γραμμή» είναι οι προστατευόμενες εκτάσεις, οι οποίες καλύπτονται και από την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία. Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι όπως αποκάλυψε η «Κ», η task force έχει προτείνει την αναζήτηση τρόπου νομιμοποίησης αυθαιρεσιών σε δάση και δασικές εκτάσεις, προκειμένου να επιταχυνθεί η κύρωση των δασικών χαρτών.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΛΙΟΥ

Πηγή: Η Καθημερινή

Speak Your Mind